Τρίτη 12 Αυγούστου 2008

Ροδόσταμο φεγγάρι


Λάμπουν τα μάτια της, σαν του Τσεσμέ τα φώτα,
είναι η νύχτα που τα φέρνει πιο κοντά...
Λούστηκες ροδόσταμο και βγήκες
Ιωνικό Ιούλη, φεγγάρι, στον Μεστά
Λάμπουν τα μάτια της, σαν του Τσεσμέ τα φώτα,
είναι που η νύχτα τα φέρνει πιο κοντά
Τον κρυφό μου πόθο πάρε απ’ το χέρικι
έλα να βρεθούμε στα κάστρα του Μυστρά
Κάβο Μαλιά, Τσιρίγο, να βγούμε πυροφάνι,
στην Αμοργό σου έχω κρυμμένα μυστικά
Λούστηκες ροδόσταμο και βγήκες στο σεργιάνι,
ν’ ανταμώσεις τα νησιά
Μόνοι στο λιμάνι τα πίνουνε οι φίλοι και όλο,
πότε θα ‘ρθεις, ρωτάνε το Νοτιά.
Ιστοχαστής

2 σχόλια:

mareld είπε...

Καλώς ήρθες φίλε στη μπλογοπαρέα!

Ποιητικά..όμορφα..ρομαντικά!!!!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Kαλημερα κι από δω...
Παντού ομορφιά και χάρη...
Φιλιά από την ηλιόλουστη Βέροια.