Δευτέρα 25 Αυγούστου 2008

Απ' την Πέτρα ως το Μόλυβο

Στις κόχες των ματιών φύτρωσε
κυκλάμινο στη μέση της βραδιάς.
Ανταύγεια απ' το δάκρυ σου, που ζύμωσε
τα πάθη τα μεγάλα της καρδιάς.

Έλα να πάμε απ' την Πέτρα ως το Μόλυβο
ξυπόλητοι, κι απέ στην Εφταλού,
έλα μαζί να ψάξουμε για τ' όνειρο,
κι ύστερα να σαλπάρουμε γι' αλλού.
.

Άνθισε το τραγούδι κι έγινε
ελπίδας φάρος μέσα στο χαμό.
Και στέρεψε ο πόνος μας που πίκραινε
το δάκρυ και τον αναστεναγμό
Έλα να πάμε απ' την Πέτρα ως το Μόλυβο
ξυπόλητοι, κι απέ στην Εφταλού,
έλα μαζί να ψάξουμε για τ' όνειρο,
κι ύστερα να σαλπάρουμε γι' αλλού.
.


Ιστοχαστής

4 σχόλια:

mareld είπε...

Καλησπέρα!

Η ομορφιά που συνάντησα στο σπίτι σου, φίλε, πριν από λίγο μου έφεραν στο νου κι άλλα λόγια αγαπημένα..του Βρεττάκου



ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

"Χωρίς τη μαθηματική τάξη, δεν στέκει
τίποτε: Ούτε ουρανός έναστρος,
ούτε ρόδο. Προπαντός ένα ποίημα.
Κι ευτυχώς ότι μ'έκανε η μοίρα μου
γνώστη των μουσικών αριθμών,
ότι κρέμασε μιαν αχτίνα επί πλέον
το άστρο της ημέρας στην όρασή μου
και κάνοντας τα γόνατά μου τραπέζι
εργάζομαι, ως να 'ταν να φτιάξω
έναν έναστρο ουρανό, ή ένα ρόδο".

Σε ευχαριστώ!

Καλό σου φθινόπωρο!

Μηθυμναίος είπε...

@ mareld,

Μαρελντάκι, για την ώρα διαχειρίζομαι εγώ το του φίλου μου ποιητή Χρυσόστομου.
Γι' αυτό και πήρα την άδεια να σου απαντήσω.
Σ' ευχαριστούμε που πέρασες κι άφησες τ' αχνάρια σου.

mareld είπε...

Στράτο μου!

Το κατάλαβα γιατί ένιωσα τη μοσχοβολιά και των δυο σας!

Καλά να είσαστε!

Ο άλλος είπε...

Καλώς όρισες στον κόσμο των μπλογκς. Και εδώ φίλε μου ισχύει πως "όλα είναι δρόμος". Να το περπατήσεις χωρίς να φοβάσαι να βγάλεις την ψυχή σου.

ΥΓ αν μπορείς στείλε μου με mail το τραγούδι (δικό σου νομίζω Χρυσόστομε και απ τα αγαπημένα) "έλα να πάμε από την Πέτρα ως το Μόλυβο"γιατί θέλω να το αναρτήσω μαζί με λινκ για το μπλογκ σου

oallos40@gmail.com

αυτί είναι το μειλ μου