Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Οι γυναίκες των Χριστουγέννων

\
Τις γυναίκες των Χριστουγέννων θυμάμαι…
και τη μάννα μου
ανασκουμπωμένες να ξορκίζουν το δαίμονα της ανέχειας…Με δυο ποτήρια λάδι, ένα ποτήρι ζάχαρη, ένα ποτήρι χυμό πορτοκαλιού και τρία ποτήρια αλεύρι
Χριστόψωμα, μελομακάρονα, δίπλες,
έτσι για τη γλύκα των ημερών -είναι βλέπεις και τα παιδιά - κι ένα δάκρυ, απαραίτητο κι αυτό -να δέσει η συνταγή-
για τους αποδιωγμένους.Αυστραλία, Δραπετσώνα, Μακρόνησος Τις γυναίκες των Χριστουγέννων θυμάμαι…
και τη μάννα μουστην ‘Αγια ανάπαυλα, απ' το μόχθο ως το μόχθονα στολίζουν με λιόκλαδα και Υπομονήτις αυλόπορτες, τα παράθυρα, τα τραπέζια, τις εταζέρες
Πού την εύρισκε τόση Υπομονή η μάννα μου…
Τέλος πάντων... Καλά Χριστούγεννα συνέλληνες

2 σχόλια:

musicgarden είπε...

Καλησπέρα κι από δω. :-)

Το δάκρυ δίνει το αλάτι στη συνταγη.
Παλιά φτιάχναμε και γλυκά,τα σπίτια μύριζαν Χριστούγεννα.Τώρα τείνει κι αυτό να ξεπεραστεί,για πολλούς λόγους...

Καλές γιορτές να έχουμε όλοι πάντα με υγεία!

Αυγη.

Μηθυμναίος είπε...

Αχ, αυτές οι μάνες εκείνων των χρόνων... που εύρισκαν τόση υπομονή στ' αλήθεια, φίλε μου!
Μήπως να την πούμε καρτερία;

Καλά Χριστούγεννα φίλε μου!