Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Το Πάθος της Άνοιξης


Τις γυναίκες της Μεγαλοβδομάδας θυμάμαι και τη Μάννα μου…
λυπημένες και κάτωχρες,
να ακολουθούν βήμα - βήμα τη πορεία του Νυμφίου ως το Έσχατο
Φορτωμένες με μύρα και το δικό τους Γολγοθά
Η Μαγδαληνή, η Μαρία του Κλοπά, η Φραγγογιαννού και η άλλη Μαρία
Οι άντρες οι ξωμάχοι, κι ο πατέρας μου…
στον μόχθο ως την ώρα της Αποκαθήλωσης
Αυστηροί, συσταυρωθέντες. Κυρηναίοι
Είναι γλυκός ο Απρίλης, τέτοιες μέρες, στο Αιγαίο
Μοσχοβολούν ασβέστη κι ανθισμένες πασχαλιές
οι δρόμοι, τα σπίτια, οι αυλές
Ελπιδοφόρα διάσταση του αρχέγονου μύθου της Περσεφόνης
Παρηγοριά στη θλιμμένη Μάννα του Ναζωραίου
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…
Μνήμες
Καισαριανή, Σκοπευτήριο, Άη Στράτης
Κοπέλες, στολίζουν Επιταφίους
με αγκαλιές λουλούδια και ένοχες ευχές
Είναι γλυκός ο Απρίλης, τέτοιες μέρες, στο Αιγαίο
Έλα να πάρουμε απ’ το χέρι το μέσα μας παιδί
με τη λαμπάδα της νονάς κι ένα κόκκινο αυγό
Να γεμίσουμε τις τσέπες αυτοσχέδια βαρελότα
και ν’ ανεβούμε κάθιδροι κι ανυπόμονοι το βράχο της Παναγιάς
Έλα, να πάρουμε απ’ το χέρι το μέσα μας παιδί
να τ’ Aαναστήσουμε

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

I thought it was succeeding to be some ennuyant past it post, but I’m contented I visited. I ordain post a link to this milieu on my blog. I fancy my visitors will bargain that decidedly useful.

Φυρί-φυρί είπε...

Εξαιρετικό κείμενο αγαπητέ Χρυσόστομε. Χαίρομαι που σε συναντώ.
Χρήστος Ψωμαδάκης.